Τα παλιά χρόνια, «κάτεργα» λέγονταν τα ιστιοφόρα πλοία, πολεμικά, εμπορικά, ή πειρατικά, που είχαν δύο ή τρεις σειρές κουπιά. Σε αυτά τα πλοία, σαν κωπηλάτες, δούλευαν κατάδικοι, εγκληματίες δηλαδή, που είχαν καταδικαστεί σε καταναγκαστικά έργα, και, έπρεπε να εκτίσουν τη ποινή τους (που πολλές φορές ήταν και ισόβια) κωπηλατώντας στο καράβι-φυλακή. Αυτοί οι κατάδικοι λέγονταν «κατεργάρηδες».
Όποτε λοιπόν τύχαινε και ο αέρας έπεφτε, ο καπετάνιος φώναζε: “Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του”. Ήταν το πρόσταγμα, για να ξανακάτσουν οι κατάδικοι στις θέσεις τους και να τραβήξουν κουπί, ώστε να κινηθεί το πλοίο.
Σήμερα, η έκφραση «κάθε κατεργάρης στον πάγκο του» χρησιμοποιείται μεταφορικά και σημαίνει επιστροφή στο συνηθισμένο ρυθμό της ζωής, για παράδειγμα στη δουλειά ή στο σχολείο, μετά από μια περίοδο διακοπής για ξεκούραση και για διασκέδαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου